Beynimiz Düşüncemizde
Çemberinde kaç nokta var
Kaç arkadaşın var
Toplamda kaç eş dost sahibisin
İnsanlar yanlış yapmazlar
Tüm insanlar doğrudur
Ama yolları görecelidir
İnsanlar nokta misali…
Bu gün kimle buluşacaksın
Bu günkü doğrun kim
Buluştunuz mu bir sen onun çemberinde
Bi o senin çemberinde konuşuyormusunuz
İş mi yapıyorunuz aranızdaki yamuk ne!
Eve mi döndün
Hayatındaki tüm doğruları inşa mı ettin
Ev iş araba ettin mi
Yoksa sapsız tek nokta mı kaldın
Hiç yanında doğrun yok mu
Başkalarının doğrusunda bir nokta
Yamukda değilsin yani
Yolda yürürken kimseyle çengel takılmıyorsun
Çoğu insan çengelli iğnemi diyorsun
Sen farklımısın bir dikiş iğnesinin delik boşluğu
Kendimi yamuk ispatlayacaktım ama iğne deliği kaldım
Tüm doğrularımızın yamuğu neremiz,
Neremizde
Yamuk Adam
Yamuk olmamın anlamı bir doğru kullanmamada
Yani akılsız oluşumda
Bende akılız doğdum bir bebek
Eğer akıl fikir varsa dünyadadır
Dünyayı arzuladım ve doğdum
İçimdeki bütün çirkinliği yedim
Ben bir güzele aşık oldum
Kendine ait bir çirkinliğinde dolanan bir güzele
Aşka niye düşüyorum bilmiyorum
Odunmuyum ben ateşe düşüp yanıyorum
Cayır cayır… ne kadar yamukmuşum değil mi
Doğru söze ne hacet
Doğrusuz kül kaldım
Yamukluğum bu dünyada kaldı
Ya birden yanarak ha yavaş yavaş çürüyerek
Ben aklımı çörütüyorum, düşünüyorum
Yamuğum bu yüzden
Uzayda yamukmuş ve ben de uzaylıyım
Dünyadaki yamukluk ufuk çizgisi imzam
Atarım yükümlülüğümü yatarım
Kendimi bildim bileli beni hep kandırdılar
Yamuğum ben anlamadan sustum
Anlayınca konuşamadım yazdım
Her anladığımda dilimi yeniden yazıp öğrendim
Saflığıma yeniden döndüm
Saflığımla bana varacak kız karım olacak!
Kayıt Tarihi : 25.8.2018 16:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!