11 Anneye mektup

Zamanın baskı setleri altında ezilip,
Zülmun kirli zindanlarında horlanırsam,
Aldırma...

Bir söğüt dalında açılan filiz gibi iken,
Seni saran yoksulluğa gömülürsem
arama beni,
Bir hayaldi diyerek geç,
bağrına bastığın o günleri...

Meyve diye kıymadığın,
Yıllarca delali büyüttüğün oğlunu
kaybedersen,
ciğerin sızlanmasın ana.
bilmiyorsun tutuşan odu.
Ciğerimde tüten insanlığın,
Çarpan kalbime dolan insanlığın sırlarını...

Memo beşikte yaralı.
Fato bahtı karalı.
Deniz zincirde.
Mahir cephede...

Ak alnımın karışına dağılan helal sütün,
Ve yıllarca büyüttüğün,
Emeğimizi,terimizi,kanımızı,
Hani içimizde kalan nefesimizi ve bizi,
Benimdir diyerek satan,
Başımızda kırbaçlar sallatan...
keppaze uşakların alnına,
kara bir kan damlası olursam,
Ciğerlerini dövme sakın...

Gördüğün çekirgeler kadar insanı,
bir kaşık suda boğarak,
Hakkımdır diye soyarak,
Kan,et,diş ve kemikten,
kurduğumuz yuvayı yakarak,
Bağ yapan zalimlerle savaşırken
şehit düşersem,
Kar peçe bağlayıp ağıtlar yakma....

Benden selam söyle Hesoya,Hüsoya,
Deki siz zülmün alnına,
Karanlığın en koyusuna,
Ateşten bir alev gibi inmelisiniz.
Ve şöyle haykırmalısınız:

Karanlıklardan yansıyan kara bahtlar,
Allar çeşmesinden giyinmeden,
Doğan Güneşi hapsetmeyen bir Dünya,
Vs özgürlüğe açılan kapılar bize açılmadan
Böylece sürecektir savaşımız!

Kim ne derse desin,
Maddedeki hareket,
doğan Güneşe gebe olan zamana hız verecek
Ve yarına uzanan kolların zafer türküleri çalacaktır ana...