Destursuz zamana yenildi düşüncelerim.
Ve karaacaydı oksijene muhtaç sevdalarım
Yanlızlık anestezyanın narkoz melodilerine
Birde
Karanlıkların telaşlı ayak seslerine yönlendirmiştim
Kılcal damarlarıma kıl kaçmış beynimi.
Ne zaman,ne zaman senden düşsem
Düşürüyordum uykularımı
Sonrası dumandan kırık kalbler senfonisi.
Kir dolu her bir gözeneğim,göz bebeğim
Ve tere ıslandı anlım,alın yazım.
Bir kezzap alevi kızgınlığındaydı aynalar
Her bana bakışlarında
Kazağım üşüyor,tırnaklarım düşüyor.
Terkedilişteyim yine , sonunda ben gidiyor...
Kayıt Tarihi : 28.3.2001 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Hezaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/03/28/2-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!