Bir ses dolanıyor şakaklarımda.
Ne dışarıdan, ne içimde tam…
Gölgesini tanıyorum sanki,
Ama adı, adım gibi suskun.
Zamanın bile hatırlamadığı
Bir vakitte duruyorum:
Ne ileri, ne geri…
Sadece “ol”muş bir sessizlikte.
Sıfırdan evvel belki…
Adım , sanım anılmaya değer mi?
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!