köleler yaratıp
ve un ufak edip ömürlerince
üzerimize serpiyorsun..
sonra da bizi öbür bizlere..
bir tohum
suya değen mürekkep gibi
savaşla
altınla
kitapla..
renkleri karıştırıp
resimler yapıyorsun
köleler tapsın
tapınıp tanrıyı unutsun diye..
kılı kıpırdamayanları
tıranları
bekçi yapıyorsun dünyaya..
ve sonra
köleleri
umutları ve kemikleri kırilıncaya kadar
inletiyorsun
özgürlük özgürlük diye..
Kayıt Tarihi : 24.7.2018 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!