Ayağında çorapla ıslak banyo terliğine
basmak gibiydi seni sevmek...
Bir anda altüst ediyor, öfkelendiriyordun adamı
Ama her seferinde konuştuğunda...
Sen konuştuğunda ben susuyordum
Ne öfke kalıyordu ne sitem
Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta