1Asaletin Konuşur ANNEM

Nasıl da tepeden bakıyorlar değil mi?
Yarattım dedikleri dağlarına çıkıpta
KÜÇÜK İNSANLAR! ! !

Biz hala tırmansakta yamacı
Çok yüksekteyiz onların zirvelerinden
Müthiş bir fırtına esiyor üstümüze
Nefesin yelkenimi itmeye yetiyor.
Tutma bile nefesini bir an
Yalpalıyorum, buçuk basıyorum,
Yoruluyorum...

Söylemesemde biliyorsun SAYENDE yürüyorum.

Elini öperken ibadet ettiğim
Tanrının elini öper gibi hissettiğim
Anaparçam,enerjim,soluğum
İmanımsın ANNEM!

HAYAT DENEN HİKAYEMİN FON MÜZİĞİSİN ANNEM!

Yıldızlar parlaktır varken gözlerinde parıltı,
Güneşte sıcaktır varken kucağında yerim
Ve HAYAT da güzeldir ANNEM
Varken bu hayatta bir nişanın,bir izin...

Hayat ki, ne adamlar yazdı
Ne kadınlar boyadı
Ancak! Bu hayat seni işledi de nakışladı.
Karalama hikayeleriyle KÜÇÜK İNSANLAR
SUS! °MU? diyor sana
SUSSANDA GERÇİ
ASALETİN KONUŞUR ANNEM...