1997' de Doğdum... Şiiri - Ahmet Çapa

Oradaydın.
Bir adım ötedeydin.
Masanın üstünde
kıpırdamadan duruyordun.
Saçlarının üstünde uykulara daldığı
yeşil bir kazak vardı üstünde
Hani bir semt pazarında
ucuzluktan aldığımız…

Tarih 1997 diye düşülmüş arkasına.
Sevdamız iki ay yaşadı da,
yokluğun neden yedi yıldır hayatta.
Yüzümde mevsimsiz açan bir çiçek hüznü
ve kurumuşluğu
hasretlerin çatlamış topraklarında.

Üzerime hiç bir şey olmuyor görüyorsun.
Hiç bir gülüşü yapıştıramıyorum dudaklarımın kenarına.
Ben 1997 de doğdum,
ve görüyorsun ölmedim hâlâ.

Sahtekâr bir Hoşgeldin yazısıyla
bezenmişti altın sırmalı kapılar.
Adımımı attım
yüzüme çarpıldı…
Önünde durduğum bu kapı
Bilmem ki
yüreğinin hangi yanlış kapısıydı.
Ve bana o kadar yolu geri dönmek kaldı
Giderken de
çiviledim bir takvim yaprağını yüreğimin kapısına.
Ben 1997 de doğdum,
ve görüyorsun ölmedim hâlâ.

(Mayıs 2004 İst.)