1972,li Yıllrdaki Bir Fıkra

1972'li yıllar::Bir fıkra..

1972'li yıllardaydı..köyde kahvede oturuyoruz,tütün tabakalarında birer sigara sarmışız elimizde demli çay dolu bardaklar,o günün sorunlarını tartışıyoruz.Duvarda asılı idare lambalarının loş ışıkları sigara dumanlarıla iyice loş karanlık bir havaya büründürmüş içerisini.Konu nasıl oluştuysa bir fıkra anlatma gereği duydum.O fıkrayı sizinle paylaşmak istiyorum:
Ali okulundan eve gelmiş,yemeğini yemiş ve yarınki derslerini yapmaya koyulmuş.Öğretmen bir ödev vermiş,Ali'de babasına yardım etmesi için:Baba öğretmen dediki akşam babanıza sorun bakalım,Vatandaş,Devlet ve İstikbal ne demektir yazın getirin.Baba düşünmüş bak demiş:Vatandaş benim çalışıyorum didiniyorum,akşam kazandıklarımı eve getiriyorum,Devlet de annen,oda kazançlarımı evde eşit bir şekilde dağıtıyor,idareli kullanıyor,İstikbal ise şu kundaktaki küçük kardeşin,yarın büyüyecek okuyacak adam olacak vatana fayda sağlayacak.
Ali babasının anlattıklarını aklı yettiğince yazmaya başlıyor,biraz sonra kundaktaki kardeşi ağlamaya başlıyor,Ali annesine bakıyor,kadın cağız bir köşede uyuklamış,babasına bakıyor o da evin başka bir köşesinde uzanmış,yorgun argın.Kalkıp kardeşinin yanına gidiyor,kundağı açıyor,çocuk kakasını yapmış ıslak perişan bir halde.Babasını gidip dürtüyor::Ey Vatandaş kalk,kalk Devlet uyumuş İstiklal bok içinde....
Bu fıkrayı şimdi bazen anlatırım da arkadaşlar gülerler ve tamda günümüze uygun derler..Demek ki o yıllardan bu güne değişen bir şey olmamış...