1963 YAZ TRENİ
Sirkeciden kap kara bir tren kalktı,
Bin dokuz yüz altmış üçün sıcak yazında
Kalbimin köşesinden bir parça koptu,
Uçtu rüzgarda kara trenin kara tozunda.
Gözlerim trenin kara bulutlarına daldı,
Yavuklum uzaktan bana haberler saldı.
Son resmi beynimde sabitlenip kaldı,
Benim resmim onun okyanus gözünde.
Sarmaş dolaş olurduk her gün her gecede.
Sevmiṣtik birbirimizi çok ileri dercede.
Yanık yanık söylerdik düğünde imecede.
Türkülerimiz seslendi Anadolu sazında.
Üç gün, üç gecede indik Münih garına.
Umudumuz Almanya bu günden yarına.
Döneceğim yurduma karına zararına.
Yüreğim üşüdü Ren’in soğuk ayazında.
Eskiler bir de erkekler ağlamaz demişler.
Öyle diyenler çok büyük hata etmişler.
Sanki gözü yaşlı gurbet ele mi gitmişler.
Hiç güldüler mi yarin edasında nazında?
RECEP UYGAR SARIAL
24.10.2016, Saat 00:47
Kayıt Tarihi : 4.11.2018 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!