1947 Kışı’ndan
Gündüzleri okulda o boğuk sıkışık hisarda.
Alacakaranlıkta gittim eve tabelaların altında.
O vakit ulaştı dudaksız mırıltılar: »Uyan ey uyurgezer!«
ve nesneler işaretliyordu Oda’yı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta