1934 Şiiri - Alper Tunga Güllü

Miskinler başını kaldırdığında
Güğüm buğdayı tenim
Titrer A-Y-A-S-O-F-Y-A-D-A
…

1934
Fırtına biçer yüreğimi
Güz yağmurları yeni başlamış
Sessiz sedasız demlerim hicranı
Saatin kaç olduğunu bilmem asla!
Memleketimde yeni doğmuş güneş
Vurur gözlerime bir vuslat.
Ben, hasretin ve ihanetin evladı
Denizi yaran gemilerin
İlk gördüğü liman
Bileklerim Doğuda parçalanmış
Yüreğim Batıda
Ben, gözleri yeşil çocuğun sevdası
Sözleri zapt edilmiş şairin yarası
Boğazım sıkılmış, sesim kesilmiş
Tıpkı Kerkük gibi
Ben, okyanuslar aşan ırkın ahvali
Bakırdan önce demiri gören elleri
Semaya dikilmiş dev
Kaybolmuş yıkılmış tüm şehirler benim!

1934
Rıhtımda beklerim gelecekleri
Mevsimler tazelenmiş
Ekin pişmiş güneşin avlusunda
Rüzgâr yanı başımdan geçiyor
Neden tanımıyor kimse beni?
Oysaki
Ben, elleri nasır yemiş kadının
Gözlerini ayıramadığı beden
Göklerde eşi benzeri görülmemiş kefen!
Yüreğim arar her gün ümidi
Duası unutulmuş cesedin
Bakışları var gözlerimde
Tıpkı Hocalı gibi, Sincan gibi
Halep gibi, Urumçi gibi…
Ve…
Bağlanmışken elim ayağım.
Miskinler başını kaldırdığında
Güğüm buğdayı tenim
Titrer A-Y-A-S-O-F-Y-A-D-A