**1915’in Sonucu Ve T.C….5(M)

TC İle Ermeni tehciri arasındaki bağlantıyı ancak sınıf temelinde yapılacak bir analiz bize net olarak görmemizi sağlar.

Tüm tarihçilerde biliyor ki resmi olarak TC’nin kurucularının büyük çoğunluğu şu veya bu ölçüde de olsa Ermeni tehcirine bulaşmamışlar. Veya bunu ispatlayabilecek en azından bir kayıt veya belge mevcut değildir.
Buna Atatürk de dahildir. Zaten resmi veya gayri resmi tarihçilerde 1915’te gerçekleşmiş bir olaydan 1923’te kurulan bir cumhuriyeti sorumlu tutmamaktalar.Yukarda ki bakış açısıyla baktığımız taktirde basit bir tarihsel olayı daha rahat çözebiliriz. Fakat ne yazık ki bu bakış açısıyla yaklaşmayan taraf devletler direnç ve tepki göstermekte gecikmiyorlar.

Gelelim işin ekonomik boyutuna.İşin bu boyutu açıkça gösteriyor ki TC nin şekillenmesinde ve temelinde azımsanmayacak ölçüde tehcirin etkisi ve mirası var. Anadolu burjuvazisinin doğuşuna ve bu sınıfın palazlanmasında direk etkili olan bir faktör olduğu kaçınılmazdır.
Birinci mecliste tehcire uğrayan gayrimüslimlerin daha açıkçası Ermenilerin mallarının ne olacağı kanun teklifiyle gündeme gelmiş ve savaşta şehit düşen ailelere dağıtılması istenmiştir.Bu teklif ret edilmesine rağmen mallar fiilen dağıtılmıştır.Elbetteki fakir fukaraya dağıtılmamış.Mecliste yeterince güçlü olan egemenlerin ve yakınlarının ellerine geçmiştir.
Tehcire uğrayanların malları tapulu ve sicilli mallardı. Bu konu Osmanlı arşivlerin de korkmadan tarafsız bir şekilde tarihçileri beklemektedir.

Bu mallar Türk ve Kürt burjuvazisinin oluşmasında büyük bir etken olmuştur.Bu işin ekonomik yanıdır.İşin siyasi tarafında ise kuvayi milliyecilerin o dönemki Boğazlayan kaymakamı Kemal beyi ve Diyarbakır valisi Mehmet Reşit beyi kedilerine bayrak edinmesidir.

Bu şahıslardan Kemal bey İstanbul hükümeti tarafından tehcirde sorumlu olduğu için suçlu bulunarak idam edilmiştir.Gel görelim ki kuvayi miliyeciler onun ölümünü büyük bir mitinge ve protestoya dönüştürmüşlerdir.

Benzer bir katliam suçundan aranan Mehmet reşit bey sıkışınca intihar etmiştir. Fakat bu iki katliamcıyı kendine bayrak edinenlerin konumu trajiktir.Bu bağlamda yabancı işgale karşı özgürlük mücadelesi veren bir hareketin (kuvvayi Milliye) Bu tip katliamcılara sahip çıkması (ki İstanbul hükümeti döneminde on’un üzerinde katliamcı idam edilmiştir.Yeni kurulan cumhuriyette ise bunlar entegre edilerek aklanmıştır.) TC’nin bu mirasın üzerine kurulduğunun açık bir kanıtıdır. Ülkemizde gündeme gelmeyen fakat ABD de Ermenilerin yayınladığı Armenian Riview 1983 tarihli sayısında katliama karışanların isim listesini rütbeleriyle birlikte vermiştir.

Bu anlamda cumhuriyeti kuranlar kendi itaatçı köklerine sadık kalarak tehcire ve katliama eli şu veya bu ölçüde bulaşmış olanları kendi bünyesine almakta sakınca görmemiştir.Bu bağlamda yine tekrarlamakta fayda var.TC nin hangi miras üzerine kurulduğunu düşünmemiz gerekir.

Olayın diğer bir boyutu da itaatçı politikanın tarihsel sürekliliğini kedine ilke edinen Teşkilatı Mahsusa’nın çeteler aracılığıyla Anadolu da etnik temizliğe girişmiş olmasıdır.Bu çete itaatçı camianın farklı bir ekibidir.TC kuranlarda bu camianın diğer ekibiydi.

Bu anlamda tehcir hem Türk burjuvazisinin oluşmasında ekonomik olarak.Sağladığı birikim ve etnik temizlikle sağladığı kadrolarla siyasi olarak kedine bir temel oluşturmuştur.TC tarafından açıkça söylenemeyen temel budur.
Bundan çıkacak siyasi sonuç nedir.TC’nin özür dilemesimidir.Elbette bu bir şey ifade etmez.Önce kendi halkından özür dileyemeyen bir yapı, nasıl 1915 lerde olmuş bir tehcir olayından dolayı özür diler. Cumhuriyet kurulduktan sora özür dilenmesi gereken o kadar konu var ki cumhuriyet öncesine sıra biraz zor gelir gibime geliyor.Mustafa Suphi ve onbeş yoldaşıyla denizde boğdurduğundan dolayımı özür dileyecek…bu gidişle sanmam..

Dersim isyanında süngü uçlarında sallandırdığı bebelerden dolayımı özür dileyecek…?

12 Eylülde vb. darbelerle halkına yaptığı işkenceden ve dar ağaçlarsında sallandırdığı insanlarından dolayımı özür dilecek…?

Ulucanlar vb. ceza evlerinde yaptığı katliamlardan dolayımı özür dileyecek…?

Doğuda insanlarına pislik yedirmekten ceza giymiş bir ülke Ermenilerden önce halkından özür dilemeliki en azından insanına saygısını göstermiş olur.

Balkan devletlerinin kuruluşuna bir göz atın.Hepsinde hemen, hemen karizmatik bir lidere rastlarsınız. Bu karizmatik lider çevresinde bütün politikalar belirlenir.Balkan devletlerinde temel düşman sürgüne uğramış Türklerdir. Ne gariptir ki balkan kökenlilerin oluşturduğu örgütleme tarafından TC’de de temel düşman tehcire ve sürgüne uğramış Ermeniler ve Rumlardır

Karizmatik liderden sonra sıra düşmanları belirlemeye gelmiştir. Bu elbette komşulardan başkası olamaz.(Düşmanlarla çevrili Türkiye) Şövenizmi körüklemek için (bir Türk dünyaya bedeldir) gibi şövenist söylemler.Bu topraklar üzerinde ki azınlıkların reddi, Milli kimliğin insanlıktan önce gelmesi,Güçlü ordu güçlü polis ve parlamentonun varlığına rağmen cılız bir demokrasi ve demokratik gelenekler. Bu balkan devletlerinin tipik özelliğidir.TC de bu miraslar üzerine kuruludur. Yani teşkilatı mahsusa adlı tehcir çetesinin mirası üzerine kurulu son Balkan usulü 'ulusal devlet'tir.

Bölgeyi kolay yönetebilme adına arzulanan ve Ermenileri silip süpüren 'etnik ve kültürel homojenlik' arayışı 1923'den itibaren Kürtlere çarpmış, bu sefer tehcir edilmesi Ermeniler kadar kolay olmayan, Türk kimliği içinde erimeyi de reddeden bu kütle, 'homojenlik' arayışı sahiplerinin midesine bir taş gibi oturmuştur. Birinci Dünya Savaşı'nın kargaşası içinde
Ermenileri 'temizleyiveren' Teşkilatı Mahsusa kafası, Kürt gerçeğini cumhuriyet tarihi boyunca 'temizleye'memekte; mideye oturan taşın yol açtığı 85 yıllık iç kanama, 1980'den
sonra dışarıya taşmış ve uluslar arası bir boyut almıştır. Bu gün savaş tam tamları çalarak bu sorunun üstesinden gelebileceğini sananlar zaman içerisinde yanıldıklarını anlayacaklardır.Fakat atı alan Üsküdar’ı çoktan geçecektir.

18 Ekim 2007