190- Boş Ver Şiiri - Selahaddin Aktay

190- BOŞ VER

Boş ver, gözü, kaşı, dişi, Yanın da otururken, Huzur veren, var mı?
Sen ondan haber ver,

Boş ver, konu komşuyu,
Gül’üne yardım etmek, istediğinde,
Bırak aşkım,
Daha gencim, diyen var mı?
Sen ondan haber ver,

Boş ver, yabani aşkları,
Sıcak, soğuk, yemek yerken,
Sıcak bir sesle,
Askım doydun mu, diyen var mı?
Sen ondan haber ver,

Boş ver,
Dadılı çocukların, büyümesini,
Yavruları, büyütürken, serperken, Babaanne, ana anne, Koklamaya geliyor mu?
Sen ondan haber ver,
… … … …
… … … …
Pencere kenarında otururken,
Telafon zili çalıp,
Baba, anne, nasılsın?
Hoş musun, diyen var mı?
Sen ondan haber ver,

Boş ver, geçmişi, geleceği, Yürürken, iki büklüm,
Sana baston olmak isteyen, var mı?
Sen, ondan haber ver,

Boş ver düşünme, geçmişi,
Acılar, kalsın yerinde,
Bir köşe de, dalmışken, Nereye gittin çiçeğim, Gül’üm?
Diyen var mı?
Sen ondan haber ver,

Boş ver, saçı, başı, sakalı
Yalnızlığınla, demlenirken,
Evin bir köşesinde, Kapıyı,
Tık, tık yapan var mı?
Sen ondan haber ver,

Gül'üm,
Boş ver, saçı, başı, kaşı,
Zaman akıp giderken,
Habersiz, habersiz,
Yaşamamışlığın güzellik,
Bir ahın, var mı?
Sen, ondan haber ver,

Boş ver, sacı, başı, dişi,
Üzerine titrerlerken, Sonsuz, Yolculuğa hazır mısın?
Sen, ondan haber ver,

Dostun Gerçek