Bekâr olduğumuzdan evde yemek pişmiyor,
Lokanta kafe derken dışarı çıkılıyor…
En az bin adım kadar yol yürüyeceğiz,
Durak sayımız ki az idare edeceğiz…
Dönüşümüz de aynı bu sorun şansımıza,
Bize denk gelmiş bir şey tak eder canımıza…
Dolmuşlar da uymuyor hatlar birazcık farklı,
Şahsımızın durumu yine ayrıcalıklı…
Sorun değil yürürüz ta ileriye doğru,
El kaldırsan durmazlar onlar da Rab’bin kulu…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.8.2015 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/30/19-kurtulus-oturdugum-mahallenin-tek-otobus-hatti-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!