1870'den 1923'e Hâlipür Melâlimiz

1900 den 1923’e HÂLİPÜR MELÂLİMİZ

Yunanın zulmüne tasarrufuna
Ne hazin bir vak’a bakınız şuna

Denizsiz denizli Köşk adlı semtte
Dedem, babam, beraberce cennette

Bin Dokuzyüz Ondört Çanakkalede
Şühedalar nöbet aldı gene de

İşgal edildiğim malûm sene de
İslâm düşmanları istemese de

Bombadan nükseden şarapnal’lere
Defol diye işgal eden el’lere

Kahraman Maraşta Sütçü İmâm’la
Isparta sen; kurtuluşu tamamla

Diye ferman geldi yüce Âllâhtan
Başka söz kalmadı “Haydi Yallah”tan

Sopa ile oklavayla taşlarla
Denizden balıklar gökten kuşlarla

Haçlı sürüsüne korku verdiler
Afyonundan taaa İzmire sürdüler

Hiç Düşman girmeyen gül diyârında
Fahreddînler, Mustafalar anında

Ahmed’in, Mehmed’in akan kanında
Tarihler; Kahraman yazar şanında

Torunun göğsünü kabartan haber
Hadisi Şerifler verir, Peygamber

En büyük Mükâfât KÜRRE İ ARZ’da
Âllâh için CİHÂD ekber-i FARZ’da

Cephedeki silüet gölgesidir
İLÂ-İ KELİMETULLÂH sesidir

Bak onun ashâbının ishar bahsi
Geçiyor mümasil, değildir şahsi

Canın verdin bari başını verme
Mehmed’im haydi kalk uzanıp durma

Denen; başsız vücûd kalkıp ayağa
Yetişip düşmana vurdu bayağa

Başı alıpta yerine koyunca
Uzandı zemine boylu boyunca

Zaferin tacını giydi yiğidler
Defedildi iki ayaklı itler

Kahramandır NENE HATUN diyerek
Tarihleri yazar istemiyerek

İstiklâli tamamladı bacılar
Yokoldu asalak börtü-böcüler

Dünya islâm tarihinde yok eşi
ISPARTSA’dan doğdu iffet güneşi

SELİMOĞLU niyâz eder bak, aha
Bizim ile yevmi zaman bin defa

“Duanız olmazsa değeriniz yok”
Bu düstûru canevine sağlam sok

Neyleyim dünyada köşkü sarayı;
Seyredip duruyorken maverâyı

Gölgesinde yaşıyoruz onların
Dökülen kanların çıkan canların

Cennetteki yeşil kuşlar taşıyor
Ölü demek küfür; ŞEHİD yaşıyor

Dul ve yetîm mukaddestir İSLÂMİ
Buğzedenler muhannestir İSLÂMİ