Ömrün son durağında beklerken yorgun, argın!
Tüy gibi sözler bile taşınmaz bir yük olur...
Yoktan kırılır kalpler, gönüller kırgın, dargın!
O demde insanların gamı çok büyük olur...
Hayat sürüp giderken birden durur nefesler,
Yetişemez ki insan, hayatın akışına!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
