Alır almaz bağlamayı Neşet eline
Hele bir dokunsun hemen teline
Alışkındır sözünden hiç çıkmaz sazı
İkaz edip söyleme yok gerek diliyle
Sazın tellerini bülbül gibi öttürür
Dilden değil sözleri, kalpten döktürür
Ne var ne yok? Çıkarır gönülden hepsini
Azgın seller gibi dilden dile sürdürür
Dünya da bir bağlaması var, birde kendi
Sazın sözleri inlerken, mana çok derindi
Yumdu gözünü, daldı mana okyanusuna
Ne yapsın Neşet, kalben ağlıyordu şimdi
Saz derinden inler, Ertaş gönülden söyler
Perdelerin arasından beste notasına girer
Notanın derinliklerinde yaşamı çok dener
Ama nafile, dünyada bu ümidi hep söner
Vefalı dostu yok, sazı olmuş yoldaş
Türküsüyle, bağlaması ile arkadaş
Ey bozlakların üstadı Neşet Ertaş!
Şimdi kara toprak oldu sana sırdaş...
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vefa yüklü güzel şiirinizi yürekten kutluyorum Bekir Özcan Bey. Kutluyorum.
'büyük'leri anlatmak na kadar zordur yazarak... ne anlatılsa bir eksik kalır gibi....
Şiiriniz 'Büyük Usta'yı çok güzel anlatıyor... şiiri okurken kulağımda, Yaşar Kemal'in ilk kez kullandığı ama toplumun çok sevdiği, BOZKIR TEZENESİ'nin sesi vardı....
Kutlarım şiirinizi ve sizi Bekir Bey.... Usta'ya saygılarımla.....
neşet ertaş sazını çalarken bile kendi yüreğinin derinliklerindeki duyguyu tellere yüklemesini bilen bir ozandı allah rahmet eylesin yaşarken değerini bilemedik şiirinizde çok anlamlı ve duygulu kutluyorum
TÜM YORUMLAR (7)