Gecenin zifiri karanlığı
ve ben yalınayak
yıldızımı arıyorum.
Oysa Ay daha parlak.
Ben farklıyım herkesten.
Farkım düşüncemse,
Yıldızım da farklı
O yıldız sa henüz yok.
Ve koşmak geliyor içimden;
Hür ve hızlı.
Öyle hızlıki;
Herkesten, herşeyden kurtulmak,
Zincirimi kırmak,
Nefes alıp ferahlamak istiyorum.
Ve bir nefret bürüyor içimi
Herkesten nefret ediyorum.
Gözlerimi bir hüzün kaplıyor
Ardından büyük bir sevinç,
Yaşamak istiyorum.
Yaşama sevinci doluyken içim,
Ölmek korkusu titretiyor bedenimi.
Ve ben ağlıyorum,
Huzuru arıyorum.
Önümdeki uzun yola rağmen,
Onsekizinde çökmüşüm.
14/02/1988
Hıdır DaştanKayıt Tarihi : 2.11.2005 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)