18 Yaş mektupları(Adadıklarıma)

Adadıklarıma....

Siz ki beynimin ''neden varsın? '' dediğinde tek bahanesi ve zamansız gelen kendime dönüşlerimin anlamlı yanı! ! !

Biraz okyanus özlemidir varoluşunuz...Biraz da tanımlama çabası..

Ve ismi koyulmamış bu evrenin sırlarına inanıp her zerreden dönüp dolaşıp aynı yere getiren herşeyle aynılığımsınız..!

Duyun bunları! ! !

Nasıl ki cehennemi olmayan bir cennet yok!

Nasıl ki ki yok sözleri hissettiklerimin..Anladınız işte..Deştirmeyin..

Hatırlıyorum...

Sarıya dönüyordu gökyüzü..Etrafım binalığı taştan olma yapılar ve sonbahara direnen geç kış ağaçları..Ceplerim insansı tutkular,yersiz acılar ve melek mutluluğu dolu..

''Olmamalı! ! ''diyorum neye çattığımı bilmeden.Olsun yanlış giden bir şeyler var bu alacakaranlıkta..

Rüzgara durmuşum..Hayat sürünüyor yanaklarıma..

Biraz soğuk biraz yumuşakmış hayat bildim! !

Ve siz adadıklarım..

Kalbinizi açarken bana..Ya da ben yüreğiniz olurken sordunuz mu neden'liğini bu olasılık kokan seçimlerinizin?

Benimki de saçma..

Bir tanrının ilahlığından memnun olmaması veya bir çiçeğin renklerine itirazıdır sorduğum..

Aldırmayın..! ! !

Bu karmaşa hediye..Bu içinden çıkılmazlık belki de tüm lütufların aslı..

Tam da bu yüzden fazla ısıtmadan ve sertleştirmeden; yavaşça ve tüm yüreğimizle okşamalıyız hayatı..! !