18 yaş Şiiri - Orhan Çevik

Ben hayata,
Tam 18 yaşında başladım.
Körpe ümitlerimle hırpalandım,
Avucumda kalmış, közde yüreğim.
Gözlerimin çapaklarıydı bana
Buğusunda, gerçekleri gösteren.
Daha 18indeydim,
En delikanlı,
Bahadır bir erdim,
Prangalı ayaklarım vardı,
Kaskatı toprağa bastığım.
Şelaleden dökülüp,
Kana kana akardım otağıma,
Gökkuşağı altında.
Çiselerdi yağmur kırıntılarım,
İşte ben o gün;
Susayan nehirler gibi
Secdeye geldim.
Yeşermemiş düşlerim vardı,
Toprağa gömdüğüm.
Ağaran saçlarım vardı,
Bir bir heybemde unuttuğum.
Adınla başlardı vuslat yolculuğum.
Mahşerî kalabalıktı her yanım; ancak
Yüreğimdeki tayların ayak iziyle kayboldum.
Ben ki deli taylar gibi coşardım,
Ben ki tepemde açan güneşe doyardım,
Ben ki sevdaya inanır,gibi inanırdım.!
Sevgiye,
Merhamete,
En çok da neşeye..
Oysa zor oldu,
Daha ilk basamakta .!
Durduğum,duraksadığım zaman..
Kanadı kırılan,
Kuşlara inandığım o an.
Daha yeni başlamıştı işte,
Kursakta kalan,
Bayat ekmeğin kuruluğu..
Dilimde lâl olan kelimeler vardı,
Ve onunla büyütmek istediğim
Gençliğim..
Ona Çocuğun gibi bakmak,
Sanki kara bulutlarda kalmaktı.
Simsiyah katrana bulanmak gibiydi,
Zor işti, vesselam.
18 yaşında olmak...

...