Bir yaz günüyle kıyaslanamazsın.
Çok daha hoş ve çok daha candansın.
Mayıs goncalarını dağıtır hırçın yeller,
Ve yazın ömrü kısacıktır, gelir geçer:
Göğün gözü ışır kavurarak sımsıcak,
Ve yazgısıdır, o altın yüz solacak;
Ve gelir geçer güzelin güzelliği,
Kaderdir, ya da doğanın değişmesi,
Fakat senin sonsuz yazın solmaz asla,
Güzelliğin dönüşmez hiç hurdaya.
Ölüm de böbürlenemez, gölgesinde dolaştığın,
Ölümsüz satırlarda çağları aşacaksın.
Soluk aldıkça insanlar ve gördükçe gözler,
Yaşayacak sana hayat verecek bu dizeler.
William Shakespeare (1564-1616)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 10.8.2007 04:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonnet 18 by William Shakespeare Shall I compare thee to a summer’s day? Thou art more lovely and more temperate: Rough winds do shake the darling buds of May, And summer’s lease hath all too short a date: Sometime too hot the eye of heaven shines, And often is his gold complexion dimmed, And every fair from fair sometime declines, By chance, or nature’s changing course untrimmed: But thy eternal summer shall not fade, Nor lose possession of that fair thou ow’st, Nor shall death brag thou wander’st in his shade, When in eternal lines to time thou grow’st, So long as men can breathe, or eyes can see, So long lives this, and this gives life to thee.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!