18 Hayatım Roman Arada Kalan Çocuk

Şeref Köşker
142

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

18 Hayatım Roman Arada Kalan Çocuk

eşyalarını kamyona yüklüyorlar, adamın biri sen kimlerdensin yeğenim dedi bende
kelhasanlardan halilin bayramının oğlu şerefim dedim,
birde alisi olacaktı galiba, evet o benim abim, nerde şimdi abin
istanbula çalışmaya gitti, kiminle ne iş yapmaya
hatice halamın mehmet ve mustafasıyla terlikçilik işi yapmaya gitti dedim
ben konuştukça, adamın gözlerinin içi gülüyor demek öyle ha
canını seveyim senin çocuk deyip yanaklarımı okşuyor
bizim akrabamız olduğunu ali abimide çok sevdiğini söylüyordu
demek sen bayramın oğlusun ha, ananın adı ayşeydi demi, evet
peki görüyormusun ananı, bir hafta önce gördüm abi dedim
ağabeyliye varınca kemallıyada uğra, niyeki dedim, orda ananın dayısı teymen
dayınız var dedi cevap vermedim, ağabeylide bir sürü akrabam varken
benim hiç öyle bir niyetim yoktu, aklımda sadece, en sevdiğim garağız bibim
apal durdu eniştem, ismail abim, emine yengem, mustafa abim, yaşar mehmet
sayamayacak kadar çok maşallah, ali emmim, şimdilik onlar bana yeterdi
abi kamyon ne zaman kalkar, saat birde, sendemi köye gidecen yoksa,
evet, yanında kimse yokmu, yok,babanın haberi varmı gittiğinden,
var tabi abi, peki niye gelipte seni yolcu etmiyorlar
hem gelseydi, bizde görür, hasret giderirdik, iyi olurdu tabi ama
babam yeni yapılan sanayi inşatlarında at arasıyla aylıkla çalışıyor
o yüzden gelemedi derken, fatma anamın yalanı su gibi içiyorsun hınzır
dediği aklıma geldi.gülmemek için zor tuttum kendimi
acıkmıştım, birbuçuk liraya ekmek arası ciyer kavurması aldım
karnımı doyurdum. soru yağmuruna tutmasınlar diye
adamlara fazla yaklaşmadım
kamyonun kalkış saatine kadar oralarda dolaştım
baktım millet binmeye başladı bende bindim bir süre sonrada hareket ettik
resmen gidiyordum köye ama yollar çok bozuktu midem alt üst oldu
kırk yıl önce yaşayanlar o bozuk yolları hatırlar yaşıyorlarsa mutlaka.
yaklaşık böyle bir buçuk saat gittikten sonra diğer çocuklar ve kadınlarda
rahatsız olunca adamın biri seslendi dursun ilerdeki köyde mola verelim
çocuklar rahatsızlandı tamam osman emmi anladım dedi
biraz ilerdeki köyde durdu
kısa bir mola veriyoruz fazla uzaklaşmayın arkadaşlar dedi ,
bende aşağıya indim köy çeşmesinde elimi yüzümü yıkayınca
biraz kendime geldim
kamyonun sahibi şöför dursun abinin dikkatini çekmiş olacağımki yanıma geldi,
ede sen kimlerdensin,nereye gidiyorsun, senin yanında kimse varmı
abi ben ağabeyliye gidiyorum kelhasanlardan halilin bayramın oğluyum
tanırmısın abi dedim,

Şeref Köşker
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 19:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şeref Köşker