18 Desitanı Huş Kal’ası6 Şiiri - Ahmet Y ...

Tevarihin Irzına İlişir Sarışın İblis

VI/:
Mataram silme gözyaşı Shıkh Yahkya...
O ki ağır ve değirmi kalçalı,
Umur görmüş bir Hadramut kadını gibi,
Yaşama ebabil gizemi üfüren Huş’tur.
Küçücük bir kuştur çöle pişkin tuğlalar atan.
Fildir. bindirip sırtına sarışın şeytanları,
Ruzigârla sarmaş dolaş bin yıllık dansa kalkan.
Ve uygunsuz halde bakire kumlarla,
Kuru ve günahkar bir nehir yatağında,
Irzına ilişen tevarihin...
***
Bir ben ki zaten ölmüşüm sülusumu alanda daha,
Ya da çölde ilk günde,
Veya kızıl kundak bir akbabanın esvedi pençesinde.
Anadan doğma zavallı…
Ve nere giderse gitsin Malatya kadar dağlı Bekir...
Ne bilir çölün öldürücü ve efsunlu kahpe dilini? ...
Elini kaptırmış Mihrali’m ki bin bir gecenin birinde,
Haramiler başının taşları bile öğütücü dişine,
Kırk günlük eşine bir karalı name yazamadan.
Bekircan ağlar uğrun uğrun.
Kan ağlar kadife kevkebinden şimdi Mihrali’m.
De loy loy ağalar, deyin Allah aşkına loy loy! ...
Huş kalesi türkü yakar arkamızdan.
“Burası Huş’tur ağalar,
Burası kanlı Huş’tur...
Bu iş zor iştir...”