Her insan hayatında bir kez olurmuş âşık!
Ben hep düşünmüşümdür o bir kişi kim diye?
Gördüğüme tutuldum el ayağım dolaşık...
Her gülene “hah” dedim koy buna bir mim diye!
Sevmek için başka bir işaret aramadım...
Olmaz sevgiden güzel herhangi bir im diye?
Kimdin sen, neydi adın diye hiç soramadım?
Kendim adını koydum, bu da sevdiğim diye...
İsmi lazım değil ki, mühim olan insanlık...
Bağı sağlam kur dedim, tak kalbini pim diye!
Dostluk sürdükçe sürsün, olmasın hiç bir anlık
Kucakladım herkesi, hepsi de benim diye...
Dilini bilmediğim insanlarla konuştum!
Şimdi herkes soracak acaba kimim diye?
Kaş, göz hareketiyle selamlaştım, tanıştım!
Hep söyleyip durdular bu benim tenim diye...
Bir garip insan deyin, kafanıza takmayın!
Hep diyorum kimseye yok hiç bir kinim diye.
İşte ben gidiyorum, sakın dönüp bakmayın!
Girdiğiniz her kalpte kalın bu sinim diye...
Antalya–2011/12
TDK:
Sin: gömüt, mezar, makber...
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 11.12.2011 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'PİM''İ ÇEKMİŞSİN ARIK SENİ 'KİM' DURDURABİLİR.
ÇOK GÜZEL ÇOK.
SELAM VE SEVGİLERİMLE
TÜM YORUMLAR (17)