Sımsıcak selamların umut yüklü sesiydiler...
Kimi; kör sokak lambalarının aydınlatmaya çalıştığı gece, kimileri gündüz saatlerinde arşınladıkları caddelerin, sokakların birer “iyi niyet militanlarıydılar.”
Hoyratça kirletilen dünyanın, sevgisizliğin, acımasızlığın buzlaştırdığı yaşamın içinde tomurcuk tomurcuk patlayan “Kardelen çiçeğiydiler.”
Onlar; sokakların, ecelsiz ölen dört ayaklı “sevgi askerleriydiler.”
Ağızlarının şekli, onları inadına gülen bir yüzle resmediyordu sanki.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
