Ve döndü kadın.
Geriye dönmedi, ona döndü.
Doğrusu o; şefkatsizlik, yalnızlık ve ilgisizlikti.
Kalbindeki noksanlığı henüz görmüyordu.
Yaptığı güneş yokken ay'la yetinmeye benziyordu.
Ama güneş olmadan ay var olmazdı.
Ve sabırla beklese elbet güneş doğacaktı.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta