şeytanlarını hapsetmiş
ruhlarımız yan yana duruyor
17 numaralı otobüsü bekliyoruz
birimiz şair
birimiz maraton koşucusu
şimdi bir vapura binsek
adalarda eski köşke doğru
hazırlansa mimozalar, salkımlar
denize ay düşse, sallansa kayık
duraktan durağa ıssız
aramızda bir dil edinsek
gelmedi 17 numara
geceyi çizerek geçti martılar
kolun koluma değdi az önce
bekleriz yolculuğu gölgeler uzar
aklım ikimizin arasındaki çizgide
cehennemini sormuştum
baktım yanmıyorsun sustum
hiç uğradın mı cennete
bir iki kez geçtim ben
ölümle dirim arası
aşk denilen köprüden
asıldım otobüsün tutunacak yerine
seninle değil, bendeki senle konuştum
bir sallandım iki sallandım
yüreğimde bir dal oynayıp durdu
kimse kendisinden başka yere gidemez
diyordu, içimin akıllanmış çocuğu
sahi, sana güle güle dedim mi
17 numaralı otobüs yolcusu
Kayıt Tarihi : 9.4.2021 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)