17 Nisan Şiiri - Şefik Koman

Bir sevgi besliyorum öldürülmek istenen
Bir türkü biliyorum, günden güne güçlenen
Bir önder tanıyorum adına “baba” denen
Kimseler eserini karalayamaz tonguç.

Bir kavga veriyorum, milletçe verilecek
Bir cephe biliyorum, yerle bir edilecek
Bir bakan biliyorum, gün be gün yücelecek
Çıkarcının çamuru sana varamaz yücel.

Bir anı yaşıyorum. Geçen yıllar içinde
Bir kanı taşıyorum, dimağımın içinde
Al al, yeşil yeşil elmalar biçiminde
Yetişiyor kuşaklar, bilinçleniyor gençler.

Madrabazlar şaşırttı, halkı, yetimi, dulu
Çoğunun bitkinlikten kıpırdamıyor kolu
Aklı eren seviyor gösterdiğiniz yolu
Başlatılan hayatı örnek aldı ülkeler

Okuyan yeni nesil ırgalıyor düzeni
Yığınlar bir bilseler,kendini sömüreni
Ezenler arattılar, daha dünkü ezeni
Çarkı çeviren eller, satılık kirli eller.

Onyedi nisan’ı biz kalplerimize kazdık.
Bu gün biraz güçlendik, eskiden daha azdık.
Devrimcilik andını dimağımıza yazdık.
“ içinizde üç beş – on var dense de dönekler…”

Şefik Koman