17 Ağustos Depremi Şiiri - Cahit Akbaba

Cahit Akbaba
6

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

17 Ağustos Depremi

Ağustosun 17’si Salı Günü
Aniden bir tufan aldı İzmit’i
Viran eyledi Gölcük, Körfezi,
Nice gonca gülü soldu İzmit’in,

Kars’ın diyarı garipler yurdu,
Saat 3’de felek hançerini vurdu,
Alarma geçti İstanbul, Ordu,
Her yana asker, polis doldu İzmit’in

60 Evler, Gölcük yerele bir oldu,
Boş olan meydanlar cesetle doldu,
Analar, bacılar saçını yoldu
Tüten ocakları soldu İzmit’in,

95 Evler yıkılmış kimse görmemiş,
Yaşlı Çoluk çocuk civan kalmamış,
Kimi nişanlı murat almamış,
Çiçeği burnunda soldu İzmit’in

Evlerin çoğunda tütmez ocaklar,
Kurtulan şükreder dostun kucaklar,
Ölü onbeş bini aştı daha da çok var,
Mezarı doldu taştı İzmit’in,

Bu kanlı yaralar dostla sarılır,
Cenaze namazı toptan kılınır,
Yavrunun çadırda boynu bükülür,
Ne talihsiz gün gördü İzmit’in,

Kimi ağlar, kimi yarasın sarar,
Ana feryat eder, yavrusun arar,
Öksüz yavrular anasın, babasın sorar,
Bahtı Karayla doldu İzmit’in,

Bozuldu dünyanın temeli, taşı,
Kiminin kolu yok kiminin başı,
Kiminin oğlu yok kiminin eşi,
Binlerce canları soldu İzmit’in,

Çol çocuklar gece yatmadı,
Körfez kazasında kimse kalmadı,
Cahit Akbaba’nın acısı bitmedi,
Tarihe yazıldı kaderi İzmit’in.

Cahit Akbaba
Kayıt Tarihi : 5.3.2008 17:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


45 saniye'ye ağıt....

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Cahit Akbaba