Devrildi duvar yetim Ayşe, beton , öksüz Ali
Yedi kat yukardan kader olmuş garibe çöküp
Haberi zangır zangır karabuluta bürünmüş; zelzele
Toz içinde canlar , çamurda yalınayak, sokak karanlık
Ruhlar sıkışmış betona sığınıp ağıttan ağıta durmuş anneler
Demir demire sarmış yoldan milim milim örmüş tuğladan
Damla damla hasretten inim inim yürekler solgun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta