17 Ağustos Şiiri - Yahya Gökdemir

Yahya Gökdemir
17 Ağustos 2019 ·
17 ağustos
sakin sıcak güzel bir yaz akşamıydı
sokaklar cıvıl cıvıl canlı coşkulu
ne olduysa bir gece vakti oldu
kabus çöktü şehrin dört bir yanına

rüyaların en tatlı en güzel anında
derinlerden gelen korkunç seslerle
Şaşkınca çlğliklar atarak uyandık
çaresiz ümitsiz ürkek bakışlarla
bir o yöne bir bu yöne panikle koştuk
bu bizim kıyametimiz bizim mahşerımızdi

deprem çığlıklarıyla yankılanıyordu yer ve gök
tarifi imkansız korkunç seslerle
dağları denizleri şehirleri silkeliyordu
sallanıyorduk salıncaktaki çocuklar gibi
doğa güç gösterisi yapıyordu adeta bize

virane oldu evimiz yuvamız yurdumuz
enkaz yığınına döndü koca bir şehir
her yanım karanlık zindan
her yanım acı çığlıkları
bu bizim kıyametimiz
bu bizim mahşerimiz di

yok olmanın dayanılmaz korkusuyla
yalvardık yakardık yüce tanrıya
ayırma bizi yavrumuz dan yuvamızdan
bırakma bizi yanlız çaresiz bu son arzumuz
bu son isteğimizdi

dehşetli manzaralar yürekleri parçalıyordu
param parça olmuş insan bedenleri
kanla göz yaşıyla ıslanmış tozlu sokaklar
imdat çığlıkları çaresiz solgun bakışlar
yürekleri burkan ağıtlarla yankılandıyordu yer ve gök

YAHYA GÖKDEMIR
17 08 1999
ÇEKMEKÖYK