17 Ağustos 1999 Şiiri - Alara İpek

Artık ağlayamıyorum,resmine bakarken bile
Kalbimin taşlığından değil,
Sen bilirsin,hissedersin,yüreğin bende,
Nasıl sevmişse ana evladını
Aynı bendeki aşkında öyle.
Kanın kanımdı,etin de etim,
Seni mutlu görmekti,tek dileğim.
O gün ne çok baktım yüzüne,ne çok anlattım
Seni,nasıl sevdiğimi herkeze.
Yanlızlığımda yoldaş,eğlencemde sırdaştın,
Ben hala sana veda edemedim,etmiceğimde
Bilsem gel dermiydim,
Sevdiğin yemekleri yaptım,
Yatağınıda açtım.
İnsan sevdiğine mezar açar mı?
Ben açtım.......
Bitmeyecekmiş gibi,susmayacakmış gibi,
Deprem yedin bitirdin bizi
Kime kızacağımızı hiç bilemedik ki.
Bir oda uzaklıkta,seslenemedim,çıkmadıki sesim
Hiç korkamadım,uzanamadım.
Sesini bekledim..bekledim..bekledim...
Ben hala sesini beklerim.....
Canım kardeşimmmmm