17 Ağustos Şiiri - Ahmet Ziya Tecelli

Demir kolonlar söküle biliyorsa yerinden
Yeniden yapılanlar,taş yığınlar yıkılıyorsa aniden
Ezelden gelmediğini de fehm etmişsen,ne direnirsin gönül
‘Bana seni gerek seni’ de Yunus gibi

Yıllardır toprağı saran kökler koptu
Güneş nazını unuttu, gül yüzü soldu
Gönüller yasa bulandı, karalar akı boğdu, ne direnirsin gönül
‘Bana seni gerek seni’ de Yunus gibi

Baharı bekleyen vuslatın arttı
Ne canlar ne yiğitler vardı hepsi yattı
Toprak yeşertmek üzere bir tohum daha çatlattı
O da ‘Bana seni gerek seni’ der Yunus gibi

Yalancı aşklara sahte bekçi oldun boşuna
Bilirim bunları söylerken hiçbiri gitmez hoşuna
Ama aklını alıp da bir gün başına
Diyeceksin ‘Bana seni gerek seni’ Yunus gibi.