17 / 08 / 1999...Marmara Depremi'ne Şiir ...

Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize

Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'

Karamanlı Âşık Çağlari

Sanki mahşer gecesi ve Saat’in sıfır üç sıfır ikisi
Sallandı beşik gibi tüm Marmara bölgesi
Çaktı tarifi na mümkün bir afat’ı şimşek
Kapladı uğultusu ve şavk’ı Alem’i
Patladı Gök ve yarıldı yerler

Bizi ancak bizim gibi yaşayanlar bilir anlar o gece kazındı her bir yerimize unutulmaz unuturmayacagız yazan eliniz yazdıran gönlünüze sağlık sevgilerrr

kutlarım arkadaşım şerafettin bey bu kadar güzel dökmüşsün ki anlatamam.
Allah bir daha göstermesin böyle acı bir günü bütün insanlığa
bu böyle ise kıyamet nasıldır..
aman Yarabbi..
kabirdeki ölüler dahi kıyametin şiddetinden ..İşte beklenen kıyamet,Bu gün şimdi kıyamet koptu diyeceklermiş.
Şiddetini kabirlerinde imanın dercsine göre hissedeceklermiş.
şehitlerimize Her şeyi bilen ve ilmiyle kuşatan.
Günahlarımızı Gaffar ismiyle affeden,
Ayıplarımızı Settar ismiyle setreden
Mevlamız dan rahmetler diliyorum.
Canlarını kaybeden bütün ümmeti Muhammede de sabırlar vermesini niyaz ediyorum
saygılar sunarım

osman karahasanoğlu

aynı konudaki şiirimi şiirinizi kutlamak amacıyla şiirinize arkadaş etmek istiyorum sevgili şair dostum izninizle:

Deprem

______________________Gölcük'te şehid olan İbrahim İnan'ın anısına
Gök titredi su titredi yer titredi
yıkıldı evim
acıyı tattım kalakaldım

uzatabilince başımı yıkıntılar arasından
kızıl gözlerini gördüm göğün
ısındı gök kaynadı su tutuştu yer
çırılçıplak ateşi tanıdım

kara yüzüydü karşımdaki hayatın
su su olmaktan çıkmıştı ekmek ekmek olmaktan
yağmurun kırbaca dönüştüğünü anladım

annemi hatırlıyor bağırıyorum
anneme sesimi duyuramıyorum
onu hatırlayışım suyu unutturuyor bana
ve yeri ve ateşi ve yağmuru unutturuyor

bedenimdeki eziklerin sızlaması
dahası kanımın çağlayışı
damarlarımdan başka yollarda
ve acının ruhumu kavrayışı
hayat sırıtıyor karşımda şimdi
kalın bir çizgi gibi
hoyratça

titreyiş yeniden
titreyiş derinden
ve ses
titreyişin sesi kendinden iri
inleyiş mi sevinç mi belli değil sebebi
sanki içinde maverâdan bir mesaj gizli
bu mesajı gök anladı
su ve yer anladı
insan ise ya geç kaldı
ya erken davrandı

binalar yıkıntı
buruşmuş şehrin manzarası
insan eşittir hayret
gözler faltaşı sanki
mutlu günlerin bencil insanı yok şimdi
insan şimdi çok pişman
insan artık diğergam

bir geminin alabora oluşu aniden
ya da bir halının hayatın altından çekilişi
ve o ses işlemiştir kulaklardan kalplere
ve kalplerden ruhlara
kalp uyanmış ruh uyanmış insan uyanmış
zaman yeniden uzamış
mesaj hatırlanmıştır artık

neydi bu
bir işkence miydi
ayrılıkların efendisi miydi titreyiş
gidenler neredeydi
hasret bitecek miydi
anne baba kız kızan
hepsi şehit mi idi
kötü bir rüya mıydı yoksa
ardından korku dolu çığlıklarla uyanılan

bu ev ki hikayesi başka satırların konusu
belki babası yapmıştı alın teriyle
dedesinden mirastı belki de
gerçek şu ki
o güne dek anne kucağı gibi
emin bir yerdi
beşik değildi sallanan uyandığında
evi beşik olmuştu çocuğa

ağladı çocuk uyandığında
anladı birden her şeyi
adadı kendini Allah'a

Salim Kanat

Sayın Şerafettin Yıldız, iyiki yazıp tarihe bir belge bırakmışsın.Bu depremi bizim gibi yaşayanlar iyi bilir.Yüreğine sağlık.
Selam ve sevgilerimle
Recep Uslu

Depremin tüm kayıplarına Allah rahmet eylesin. Yaşanan acılar hafızalardan ve gönüllerden kolay kolay silinmeyecektir. Tarifsiz bir acıydı. Ve hala gelecek depremlere karşı hiç bir hazırlık bulunmamakta. Aynı bilinçsizlikle sağlam olmayan yapılar depremi beklemekte. Allah hepimizi korusun.