Silinince dudağının gölgesi

Kıyı köşe şaşkınlığı
Fısıldasam
kimselere varmayacak sesim
ırgalanıyor ufuğa karışan dalgınlıklarım

Unutalım
tamam da orta yerinden kırılıyor
beli geçmişin
Yıldızları nasıl ve ne yana
taşıyacak gece. Öksüz kalan bu şarkıları
artık kim doyuracak
hep bu meraka kilitlenmek
bende alışkanlık yapacak.

Biliyor musun...
Sen uykulara dalarken
burada zamana durmadan zakkum
kokuları sinecek.

Yalnızlık dediğin
tanımlaması hem kolay hem zor
bir şey

Senin gibi kendiliğinden
Kendiliğinden gibi birden

Gecenin en dibine düşmüş silüetin
uzat ellerini demeye mecalim yok

Kahrımı çekmez oldu akreple yelkovan
Şiirlerime basıyorum artık izmaritleri

Söyle gelmesin üstüme üstüme
bu hüzzamlar
Sahi,nerede tutuklu kaldım ben bu sıralar...

9.08.2019-168