16 Mayıs 2010; Pazar, Batı Finlandiya/Meliahti sahili.
Helsinki’de bir iç denizin kenarında, güneşi yiyorum, denize teras kızıl kayalıkların üzerinde. Saat 17.15. Geleli iki saati geçti. Güneş hâlâ tepelerde. Gideceği yok gibi duruyor iki saattir. İlk kez gölgeleri aratan bir sıcaklık var. Ağaçlar ha açtı ha açacağı iki gün geçti. Yapraklar şekillerini aldı çoğu ağaçta. Kavaklar önde gidiyor bu yarışta.
İnsanlar erkekli kızlı, çoğunluğu bir başına, Özgürlüğün ve güvende olmanın simgesi kadınlar, bir başlarına bisikletleriyle gelip bembeyaz vücutlarıyla pay alıyorlar güneşten. Kısa ve karanlık kış günlerinin güneşsizliğini unutmak üzere düşlere dalıyorlar okudukları kitapların sayfalarında.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende