Bin bir cümle yazılabilir aşka dair,
Ve bin bir milyon şeye benzetilebilir bir sevgili.
Çiçekler, baharlar, yağmur ve Anıtkabir’i ve tüm güzellikleri şehrin,
Yetmeyebilir anlatmak için gözlerini…
Ve bir aşık saksılara işemekten vazgeçebilir bu sebeple.
Avuçlarında söndürebilir sigara izmaritlerini,
Bebeklerin kokusunu sevebilir haddinden fazla,
Her neyse bira şişelerini sokabilir o saatten sonra kıçına…
Aşk çünkü
Yenilmeyi öğretiyor insana.
Yenilmeyi öğrenmek kimin hoşuna gidiyor Allah aşkına?
Allah demişken,
Çığlık atmak istiyorum çıkıp bir dağa,
Sonra tokat atsın istiyorum bir baba gibi bana,
Sonra ağlamak,
Ağlamak başım omzunda, elleri saçlarımda…
Ben aşık olmuştum çünkü tam 2 yıl önce 16 ekimin doruklarında…
He Allah diyordum,
Her 16 Ekim kıyameti koparıp bağlamalı bence,
Yani bu bir rica…
Ben acı da çekmiştim çünkü
Elleri ellerimde onca zamandan sonra, yabancılaştığımızda…
Demiştim ki hatta,
Aşık olmayacağım amına koyayım.
Birdaha asla!
Olmadım da,
Unutacağım dememiştim ama,
Desem Allah izin vermeyebilirdi buna,
Ben çünkü,
Canım kadar sevmiştim onu emanettir ya..
Bence, ben kadar hiç kimse hiç kimseyi hiçbir zaman sevemeyecek artık bu dünyada…
Peygamber olmak gibi bir şey bu
Haşa!
Bana zimmetlenmiş,
Bir acı,
Bir ağrı,
Bir sevmek..
Gözyaşlarım yanaklarıma batmasaydı yazabilirdim aslında daha net.
Zaten ben diyecektim ki,
Canım yanıyor, gözlerimin önünde.
Nerede kaldı bu itfaiye?
Gözleri çok güzeldi lan diyecektim bir de,
Bir de elleri..
Bir sarardı beni, bin şehir alt üst olsa umruma değmezdi...
Diyecektim, ki ben;
Uğruna, uzanırım tren raylarına..
Vallahi,
Hala..
Ben diyecektim ki,
Terkedildim aslında..
Terkedilmek var ya,
Sürülmek gibi ülkenden, sürüklenmesi gibi bir kızın yaka paça evinden kerhane yollarına..
Babanın seni reddetmesi gibi
Öyle gibi, piç gibi kalabilıyor insan ortada diyecektim,
Demedim ama..
Her neyse,
Dönse tekrar buralara,
Dünya döner bence,
Bence insanlar yüzüme saldırır gibi bakmaz,
Bence üzerime sıçar gibi de konuşmazlar,
Öyle de gelmez bana…
Dönse,
Hepinizi çok severim,
Dönse,
Bayılırım oracıkta,
Ambulans siren sesi falan,
Sıkılabilir bunlardan diye bayıldığımı belli bile etmem hatta.
Aşk diyordum,
İnsanı delirtebilir benim gibi,
Diriltebilir de, gömdüğüm bebeklerimin hayalini…
Dönerse geri…
Ha ha ha siktir ya.
Ağlamıyorum ben lan,
O yaşlar bir arkadaşın..
Emre Akbulut
Orostopol Şehir 2011
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta