16 Düşleriyle Sevişen Adam’a Dair 6

1/:
Adı Keremullah’tı,
Ya da Abdullah...
Ama düşleriyle sevişen bir adamdı o,
Bu sebeple tuzlu tuzlu ölüm terledi,
Yattığı son uykunun kapanmayan gözlerinden...
***
Sadece ve zoraki düşleriyle sevişen adam...
Çekip kendi ölümünün sıradışı yasını,
Yakasını kaldırıp dalarken kozmik koridorlara,
Yürüdüğü yollarda hiçbir iz bırakmadan,
Yakmadan çerağını ezoterik coğrafyaların,
Ölümün o ortalık yerin ortasında en ücra,
Veya iştah ile ruh gevişgen,
ve hırs ile can emişgen adresine,
Belki de son kez savurdu isyankâr kargısını...
***
Kıskıvrak yakalandı bir engerek yurdunda,
Karmaşık ve yorgun beyninde baldıran atlıları koşuştu.
Kara ve saldırgan köpekler öttü kümeslerde.
Sererek salyalarını ortalık yere kuduz horozlar,
Ölümüne kudurgan ve inadına vurgun,
Durdular dişlemeye zamanın son demlerini.
Göz içi kadar dar bir beyazlık yayıldı,
Sevişgen sandı ki ulaştı aydınlıklar yurduna,
Ama aldandı...
***
Sahra geninde bir katran içinde buldu kendini.
Bilinmez bir zamanın gözesinde,
Bilinir bir mekan içreydi,
Yani ölümün eşiğindeydi..
Boncuk boncuktu alnımda
Ve güneşin yüzeyindeydi teri,
Geri geri akıyordu tüm sular,
Volkanlar tersine patlamadaydılar burada.
***
Metalik yürekler mi atıyordu ne?
Ya da dızmanların düğünü müydü ozmoğrafik çayırda?
Veya Gog ve Mogog seddi Zül’ü delen...
Kalın duygulu zalim bir demirciydi gelen,
Silinense gözlerinden,
Keskin dişli testeresiyle lime lime,
Etlerini doğrayan işinin ehli bir marangoz.
***
Günahları dövülüyordu sevişgenin,
Zamansız zamanın bu gözesinde,
Ya da sevişgenin yüreğinin örsünde.
Hançer sivriliğinde duyguların çengeline,
Bir dalıp bir çıkıyordu baldıran denizlerine.
Son dalışında anımsadı otuz üç yaşının diriliğini,
Ve doğruldu bir kızılcakıyamet köpekbalığı gibi,
Gözlerinin en zalim çukurundan baktı,
Aktı araf’ın çekici ve özgür beldesine,
Ölümün o ücra ve gevişgen adresine,
Hırsla savurdu kargısını...
Ağıt ağıt şerareler doğurdu,
“Sidreyimünteha”nın karşısındaki en sert kaya.
“Merhaba ehli kubur! ”
“Merhaba ya ehli dünya! ”