Adam söze başladı...
- Hiçbir şey eskisi gibi değil.
Senin de eski hevesin kalmadı, anlamak zor değil.
Tüm yükleri kadının omuzuna bir, bir bırakıyordu adam.
Sonra kadın söz başladı...
- Evet, hiçbir şey eskisi gibi değil.
Adam haklı çıkmanın gururuyla sözünü kesti hemen kadının,
- Senin de farkında olmana sevindim.
Sonra kadın acı bir gülümsemeyle baktı adama
Ve O'nun bu dediğini hiç duymamış var sayarak devam etti...
- Hiçbir şey eskisi gibi değil...
Eskisinden daha çok seviyorum ben seni!
Eskisinden daha çok aşığım sana!
Eskisinden daha çok ölüyorum uğruna!
Sen göremeyecek kadar kör, ben anlatamayacak kadar cahilim ama...
Adam sustu...
Kadının acısı alzheimer hastalığına yakalanmıştı, adamdan başka bir şey hatırlamıyordu...
Kayıt Tarihi : 17.9.2010 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!