gök yüzünün en öfkeli anında,
yüzün beyazlanıp nurlanınca,
binlerce pare top atıldı kalbimde.
Geçmişin ve geleceğin suretisin,
bilmiyorum nereye gideceğim?
Kaçacak yer yok, kafamı kaldırdığımda
mavilik yerine yeşillik görüyorum,
Sonsuzluk içinde öleceğimi fısıldıyor kulağıma şeytanlar.
Teslimiyet bayrağını çektiğim ilk anda,
yeşil gözlerine dayanmanın manası var mıydı?
Zaten egemen olduğun diyara,
savaş açmana gerek var mıydı?
Ben bugün varım, yarın olmayacağım,
yarın bir başkası görecek seni,
damla damla,
bu şiirin daha güzelini dökecek gözlerinden,
Ey, binlerce yılın hüzün kaynağı!
Senin en güzel yanın da bu ya,
ruhunun tek sahibi sensin,
kıyamete kadar da kimseye vermeyeceksin.
Sevginin kalbimden,
gülüşünün aklımdan çıkacağı vakit,
cehennemin en sıcak noktasında
senden kurtulduğum için haykırarak güleceğim.
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!