15Miniklerİçin:Betonların Çocuğu

1/:
Mahallede kalan son arsaya da,
Kökünden söküp hayallerimizi,
Ve direklerini top kalemizin,
Diktiler bir bir,
İnşaatçı amcalar,
Kendi tuğladan hayallerini.
2/:
Soldu umutlarımızın gülü,
Sümbülü soldu rüyalarımızın.
Çimento çimento açıyor artık,
Eskinin boş arsalarında,
Onların sahte yeşil hayalleri.
3/:
Her Allah'ın günü,
Çukurlar kazılıyor,
Atılıyor temeller,
Kan ter içinde,
Boş olan her yere
Dikiliyor betondan kuleler...
4/:
Artık ne oyun kaldı,
Ne de oyun alanı.
Bu devir bizim için,
Televizyon zamanı...