YİĞİT BAŞI KELOĞLAN
Özgüven bende tekmil,
Masalların oğluyum!
Kimseden almam gücü,
Yüreğime bağlıyım…
***
Şu dağlar Kaf olsa da…
Vız gelir, tırıs gider!
Anacığım çekinir:
“Sonra bize el ne der? ”
***
Hiç çekinme ana can,
Senin oğlun, bir yiğit!
Onu devler yiyemez,
Ve bağrını hiçbir bit…
***
Keloğlan dersiniz ya…
Hah işte, odur bu zat!
Korku korku üstüne,
Yüreciğim kat be kat…
***
Kayıt Tarihi : 3.11.2015 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!