Geçti gitti ömrüm benim, hep o yâri anarak...
Gözlerim yollarda her gün ağlıyorum yanarak!
Gülmedi yâr bir kez olsun hiç gülmeyen yüzüme!
Söndü bütün hayallerim hep seviyor sanarak...
Ağlamakla, sızlamakla ömür geçmez gün biter...
Böylesine bir hayata Eyüp* olsa der; yeter!
İnsafa gel, ey şive ger, olma bu kadar beter!
Gel de ömrüm tükenmesin zehirlere banarak...
Geçtim artık bu sevdadan, zorla güzellik olmaz…
Bir kez olsun gülmeyen yâr, dünya sana da kalmaz!
Değer mi hiç ağyar için, ne yapsan kadrin bilmez?
Geçmez elbet böyle hayat hep ah edip yanarak!
Biter bir gün bu görüntün, mazini çok ararsın!
Nerde kaldı sevenlerim diye her gün sorarsın?
Duyduğun her söze kanıp ne hayaller kurarsın!
Nadim olma, geçmez hayat boş sözlere kanarak...
Bir tebessüm, bir güzel söz, sevindirir âdemi!
Hayat her dem hazla geçer, uzatır hem vâdemi...
Geçsin artık mutlulukla ömrümüzün son demi!
Çekilir mi hayat böyle hep candan usanarak?
Antalya–2012/02
*Eyüp: Sabrın timsali Hazreti Eyüp peygamber
Şive ger: işveli, edalı, cilveli
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (25)