15 Temmuz Anısına Şiiri - Hasan Kaya 2

Ve bir ses yükseldi cehennemin dibinden,
Hezimete susayanlar,
Vurun, vurulun!
Ölün, öldürün.
Rahat yutacağımız lokmalara ayırın,
Bölün, parçalayın!
Her tarafta yaktığımız cehennem ateşini,
Bu topraklarda da yakın ,
Ey cehennemin hezimete uğramış kulları!
Ateşimize odun ekleyin.
Ocakları yakın, ateş düşürün.
Yansanız da, durmayın.
İçinde yandığımız ateşe sözümüz var!
Hezimetimiz, cehennem için!
Gecelerde parlayın , yanın!
Aydınlık ateşinizle gelsin.
Her yanı cehennemin ateşi sarsın.
Sakın! Hezimetimizi hezimet vurmasın.
Derken yandı; hezimet ateş severleri , cehennem için,
Hezimeti planlamadan!
Daha karanlık bastırmadan,
Gönüller dalmamışken, henüz kendinden.
Güneş varken yanan ateşin hükmü ne ki?
Kendine hezimetten başka!
Güneşin yansıdığı ay taneleri çıktı meydana,
Güneş gibi doğdular karanlığa!
Cehennemden tutuşan meşaleler fos kaldı.
Bir burukluk etrafta!
Bir kısım pay çıkarmanın peşinde,
Kimi cehennem çeşmelerinin önünde sıra beklemekte!
Kimi düştüğü ateşte yok olmakta!
Cehennem ateşine güvenende ;
Cehennem ateşi de perişan!
Perişanlık aldı hezimetle cehenneme tıkananları!
Cennet nuru aydınlattı karanlığı.
Cennetten nur alanlar coştular,
Hezimeti cehenneme gömmek için.
Hele bir nur vardı:
Cehennemin yakamayacağı, gecesini Allah için nöbette geçiren göz!
İşte nöbet, İşte nur,
Cehennem sönmeye durdu.
Cehennemi bir çift gözden çıkan nur vurdu!
Nurlar fışkırırken dört bir yanından cennetimin,
Hezimete boğulmuştu,
Cehennemin dibinde , hezimet.
Her biri nur kesilmiş bedenler,
Nur sağanağı olup söndürmüştü cehennem narını.
Allah için nöbette duran gözler doldu dört yanı cennetimin.
Cehennem ebedi hezimette,
Hezimet ebedi cehennemde!
Bir vaveyla koptu dört yanında dünyanın ,
Hezimet ile cehenneme yuvarlanırken,
Yüzüne tükürülüyordu, ocağına ateş salınanların!
Cennet bahçesine gül oluyordu, Nur gözler.
Şehadet ile bir başka tatlıydı; ölümler.
Her nur bir şube oldu şehadete,
Şehadet yol oldu cennete,
Cennetten nur saçıyorlar , gözlere ve aleme.

Hasan Kaya