Sen hiç sevilmemişsin kadın
Sevseler üzmezlerdi pamuk kalbini
Sen hiç öpülmemişsin kadın
Yoksa sevgi sözcükleri doldururdu leblerini
Sen hiç okşanmamışsın kadın
Değilse elleri alev alır, yanardı yürekleri
Senin elin hiç tutulmamış kadın
Vurulsalar da bırakmazlardı ellerini
Senin kapın hiç açılmamış kadın
Bilseler senin güzelliğini kırarlardı kilitlerini
Sana hiç aşkla bakılmamış kadın
Baksalar ve görseler kalbini erirdi gözleri
Sen hiç sevilmemişsin kadın
Duymak ağır geliyor üzüyor seni belki
Sevildiğinde anlayacaksın bunu bil ki
Zarfına değil mazrufuna yandı bu adamın kalbi.
12.12.2023
17:48
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!