15-Dosttan içtik şerbeti Şiiri - İsmail ...

Dosttan içtik şerbeti,
Bizler nur ettik eti;
Her taraf nur olunca
Öldürdük bizler 'bet'i. (1)

Aşk yakıyor neyleyim,
Sırrı nasıl söyleyim...
'Bu sırları duymağa (2)
Canını unut...' deyim.

Kaynatayım sen dön de,
Yanıyor ateş günde... (3)
Allahı çok sevenler,
Bulurlar onu önde.

Bu can olmuştur 'nâib', (4)
Bilmeyene çok ayıp.
Her emir Haktan imiş,
Bilince oldum gaip.

Hiç sevme sen bu canı,
Geçirme bu zamanı;
Eğer burda görmezsen
Git utanı utanı (5)

Kim ki dünyayı tutmuş,
Eski hâli unutmuş,
Dünyanın zehirini
Kendi dünyada yutmuş.

Ben görünce vuruldum,
Seyretmekten yoruldum;
Vârımı terkedince,
Güzeli bende buldum.

Bu (Emre) çok biçare,
Yüreğinde var yara,
Bütün canü tenini
Teslim eyledi Yâr'a.

--------------
(1) Bed = fena; nefsi kasdediyor
(2) Duymak için.
(3) Günde = hergün
(4) Nâib = vekil.
(5) Utanı utanı = utana utana.