Kızıllar kubbesinde meşakkatle doğarak
Dert yüklenmiş kollardan
yürümeye başlayınsın...
Bilinmeyen ve ışıksız
hayat bilmecesi mahkümiyetin...
Ön yollar da tıkandı
karanlık ahenkler kucağında.
Küçük olgu dağ oldu
gerçekleri de çaldı
Normal esen renkler
sana normalden ırak!
En iyi bildiğin dost...
felek elinden kendini vurmak!
Oysa ezelden nakşeden...
değil mi tümü kucaklamak!
İstedi duydu baktı...
baktı sadece bedbahtı
Yıllara yol olan yolculukta
yazgı rüzgarını çekmek,
Söylediklerin sana yalan
yaptıkların gönülden uzak,
Herşey ayarlanmış...
dost görünen tuzak.
Ama bir gün tuzaklar
kendi zifti sularında boğuldu
Hesapta olmayan
büyükten en büyük vardı!
En güzel günlerde.. hayat yeniden doğdu
Bu bir başlangıç, yeniden bir ilkti....
Kayıt Tarihi : 2.3.2009 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!