Yüce Yaratıcımızın hayatı yaşayabilmemiz için içimize koymuş olduğu sayısız his ve duygulardan bence en önemlileri şu dört başlık altında toplanabilir.
Birincisi: KORKU
Veriliş sebebi: Korunmak.
İkincisi: ACI
Veriliş sebebi: Kurtulmak.
Üçüncüsü: SEVGİ
Veriliş sebebi: Talip olmak, istemek.
Dördüncüsü: LEZZET
Veriliş sebebi: Sevgini devam ettirmek.
Evet,
Hayatımıza ve yaşadığımız olaylara baktığımızda;
KORKU’nun tehlikelilerden korunup tedbirler alarak korunmamız adına içimize konulmuş bir alarm sistemi olduğunu görmek zor değil.
Tedbirde ihmal veya yetersizlik sonucu başımıza gelen sıkıntıların vermiş olduğu ACI’nın o beladan bir an evvel kurtuluş refleksini tetikleyen azim kaynağı olduğunu hepimiz biliriz.
(es kaza elimizi yakıcı bir şeye sürdüğümüzde çekme refleksi içimize konulmuş olan ACI duygusunun tahrik ve tazyiki iledir.)
Yine yaşamın devamı adına ihtiyaçlarımızın temini için, vermemiz gereken zorlu ve yorucu mücadele ihtiyacın devreye soktuğu SEVGİ ile göğüslenebilir.
İhtiyacımızı temin etmiş bulunduğumuz şeyin kıymetini bilme ve ondan ileriye doğru da istifade etme ihtiyacını devreye sokan duygu ise bize yaptırılan işin ücreti niteliğini taşıyan, devam ve tekrarını sağlayan LEZZET duygusundan başka ne olabilir?
Bütün bu his ve duygular hayatın sahibi ve hayat oyununun kurucusu olan Allah tarafından, yaşamın devamı adına yaşayanların içine konulmuş olan dinamiklerdir.
Bu duyular ile bizleri teçhiz edip donatan Rabbimize şükreder, doğru yer ve zamanda doğru amaçlar doğrultusunda kullanmaya muvaffak kılmasını dileriz.
_________________
Duyguları yok sayan, insandan sayılırmı?
Rehbersiz zor yollarda, hedefe varılırmı?
Allah boşamı verdi, mükemmel duyguları,
Sen kimlerden öğrendin, içi boş kurguları,
Hissi mantığı veren, dinle senden ne ister,
Dünya bir sınav yeri, hadi kendini göster.
Kayıt Tarihi : 23.4.2009 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)