140'lık Zenneyi Kıza Döndürür

Biz saadet diler iken geveze,
Vefâsız, baharı güze döndürür
Devrin cefâsını yükleyip bize
Âşk-ı İlâhi’yi toza döndürür

Bir ezanla Nemâz arasındaki
Elleri, sızlayan yarasındaki
Ömrü; melekül mevt sırasındaki
Ecel hançerini bize döndürür

Yüzüne bakınca özünü tanı
Yoldan gelip işgâl ettiler hanı
Yerlerde sürünen kör solucanı
Kartala, Şahine, Baz’a döndürür

İzmirde okuyor tutuktan marşı
Gezdiği şeytanın kurduğu çarşı
Ezân’a, Salâ’ya, Nemâz’a karşı
Kilise çanını saza döndürür

Kurt iken kuzunun postunu geyip
Ahmedin Mehmedin hakkını yeyip
Umumhane patroniçesi deyip
Yüz kırklık zenneyi kıza döndürür

Kaldırılan taş altından çıkarak
Besleyene yağlı kurşun sıkarak
Ciğerleri cayır, cayır yakarak
Emânet bedeni köze döndürür

Mevhum u âile sırrın öldüren
Temeline dinamiti dolduran
Zinâ serbest diye parmak kaldıran
Yaratıklar; Özü, yoza döndürür

Yüz yıldır yapmadı kâfir Cu. Ha. Pa
Aklına mı gelmemişti acebâ
Zina serbest eden bu devlet baba
BELHUM ADALL”lığı koza döndürür

Haçlılar güruhu ordan seslenen
İstanbulda imzasıyla yaslanan
Ay yıldızı kanımızla beslenen
Bayrağı, Sancağı, boza döndürür

Deli Petro, Lenin, Stalin, Ayı
Böyle bozlar işgâl etti fezâyı
Alan kimdi, düşmanlardan sus payı?
Müfteri; yalanla fezâ döndürür

Dostum uyan, oyalanma çakılla
Onlar uğraşsınlar çaputla, kılla
Azrailin yüklediği akılla
Dili, malâyâni söze döndürür

So. Si. Ko. batıran engerek dilli
Ermeni olduğu hâlinden belli
İşgâlde verilen İkiyüz Elli
Şehid ağıdını naza döndürür

Konstantinapolos dedi, İstanbul
Şehreminde varsa bir tek insan bul
Devlete millete söverken bol, bol
Müslüman ümmete cezâ döndürür

Fatih emâneti Şerefi şânı
Nerde, Muzaffer’in döktüğü kanı?
Rumlar; ehli küfür hezeyanını
İslâmda yapılan va’za döndürür

Bin Beşyüz senedir sözleri belli
Takip ettikleri izleri belli
Amel ettikleri tezleri belli
Mazlumu, mağduru kaza döndürür

İSLÂMİ’ye; ‘Hani ah u zâr’ diyor
‘Hayırda şer, şerde hayır var’ diyor
‘İbrâhîm’e nûr ettiğim nâr’ diyor
Ellâh; zemheriri yaza döndürür